Kopytnik pospolity (Asarum europaeum L.) to gatunek byliny z rodziny kokornakowatych. Występuje na obszarze południowej i środkowej Europy, Azji Mniejszej oraz Syberii. W Polsce rośnie pospolicie terenie całego kraju. Można go spotkać przede wszystkim w lasach i zaroślach. Charakteryzuje się działaniem zarówno leczniczym, jak i trującym. Roślina osiąga około 10-15 cm wysokości. Kwitnie od marca do maja. Jest zimozielona. Nazwa byliny wywodzi się od kształtu liści, które przypominają końskie kopyto. Roślina wydziela nieprzyjemny, mdły zapach. Współcześnie kopytnik jest bardzo rzadko wykorzystywany w medycynie. Surowiec zielarski stanowi ziele kopytnika wraz z korzeniami. 

Ziele kopytnika zawiera:

• Olejek eteryczny w skład, którego wchodzi m.in. azaron – odpowiedzialny za właściwości trujące i farmakologiczne kopytnika
• Garbniki
• Żywice
• Kwasy organiczne m.in. kwas askorbowy, kwas cytrynowy
• Sole mineralne m.in. krzemionkę
• Flawonoidy
• Fenolokwasy

• Pobudzające czynności wydzielnicze błon śluzowych jamy ustnej, gardła, przełyku i żołądka
• Zwiększające wydzielanie śluzu i mukopolisacharydów
• Wyzwalające odruch wykrztuśny
• Moczopędne
• Przeczyszczające  

• Nieżyt górnych drug oddechowych z zalegającą wydzieliną 

• Ziele kopytnika nie powinno być stosowane przez kobiety w ciąży, osoby chorujące na astmę oskrzelową oraz ostry nieżyt żołądka