Vilcacora czyli czepota puszysta (Uncaria tomentosa), znana także jako koci pazur to roślina występująca na terenie Ameryki Środkowej i północnej części Ameryki Południowej. Głównym źródłem tego surowca jest Peru oraz Wenezuela. Vilcacora jest pnącą, jasnobrązową lianą. Posiada owalno – jajowate lub sercowate liście, u nasady których występują zielone kolce. W naturze występują dwie odmiany tej rośliny, różniące się miedzy sobą zawartością substancji czynnych oraz aktywnością terapeutyczną. Przez ludność lokalną stosowana jest od 2 tysięcy lat. Inkowie uważali ją za święte pnącze, a jej nazwa w języku keczua oznacza „świętą roślinę”. 

Vilcacora zawiera:

• Alkaloidy
• Glikozydy
• Triterpeny
• Flawonoidy
• Fitosterole

• Wzmacniające układ odpornościowy
• Antyoksydacyjne
• Przeciwzapalne
• Przeciwwirusowe
• Wspomagające witalność organizmu
• Antymutagenne
• Przeciwnowotworowe

• W okresie osłabionej odporności organizmu
• W profilaktyce chorób nowotworowych
• W okresie wzmożonego wysiłku psychicznego i fizycznego
• Wspomagająco w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów
• W celu wzmocnienia ogólnej kondycji organizmu
• W celu poprawy przemiany materii 

• Preparaty z Vilcacory nie są zalecane dla kobiet chcących zajść w ciążę, ciężarnych oraz karmiących piersią oraz dzieci do 12 roku życia
• Vilvacora nie powinna być stosowana u osób chorych na hemofilię, cukrzycę insulinozależną, zażywających hormony, u osób bo transplantacji organów wewnętrznych oraz szpiku kostnego, z chorobami autoimmunologicznymi
• Vilcacory nie powinny spożywać osoby przyjmujące leki regulujące ciśnienie krwi oraz rozrzedzające krew
• Stosowanie ekstraktów z czepoty puszystej przez osoby przyjmujące leki metabolizowane przy udziale cytochromu P-450 (inhibitory proteaz, warfaryna, estrogeny, teofilina) powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza – vilvavora hamuje aktywność cytochromu P-450