Miedź stanowi jeden z najważniejszych pierwiastków śladowych, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w kluczowych reakcjach enzymatycznych. W organizmie człowieka występuje około 70-80 mg tego pierwiastka, z czego najwięcej w mięśniach szkieletowych. Jest wchłaniana w postaci związków nieorganicznych oraz w połączeniu z białkami w górnych odcinkach przewodu pokarmowego. Wydalanie miedzi odbywa się wraz z żółcią przez przewód pokarmowych lub z moczem. Jej przyswajalność waha się od 35 do 70 %.
Nadmiar miedzi może prowadzić do:
Zatrucia miedzią występują rzadko. Ich przyczyną może być spożywanie wody oraz napojów zawierających znacznych ilości miedzi, pochodzącej z naczyń w których płyny były przechowywane lub spożyciem miedzi z źródeł innych niż produkty spożywcze.
Niedobór miedzi może prowadzić do:
Niedobory zdarzają się rzadko. Ich przyczyną może być niedożywienie lub zaburzenia wchłaniania spowodowane przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego.
Źródła miedzi:
Zapotrzebowanie na magnez na poziomie zalecanego poziomu spożycia dla różnych grup ludności:
| Dzieci w wieku 1-3 lat | 0,3 mg |
| Dzieci w wieku 4-6 lat | 0,4 mg |
| Dzieci w wieku 7-9 lat | 0,7 mg |
| Chłopcy w wieku 10-12 lat | 0,7 mg |
| Chłopcy w wieku 13-18 lat | 0,9 mg |
| Dziewczęta w wieku 10 - 12 lat | 0,7 mg |
| Dziewczęta w wieku 13-18 lat | 0,9 mg |
| Mężczyźni | 0,9 mg |
| Kobiety | 0,9 mg |
| Kobiety w ciąży | 1,0 mg |
| Kobiety karmiące piersią | 1,3 mg |