Sód stanowi najważniejszy jon w płynach zewnątrzkomórkowych organizmu. Zmiany jego stężenia w dużej mierze przyczyniają się do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej. Jego wydalanie odbywa się poprzez mocz, kał oraz pot. W kanalikach nerkowych dochodzi do wchłaniania zwrotnego sodu. Hormon kory nadnerczy – aldosteron jest odpowiedzialny za regulację tego procesu.
Nadmiar sodu w organizmie występuje, gdy jego stężenie jest wyższe niż 145 mmol/l
Nadmiar sodu w organizmie może być spowodowany zbyt wysokim spożyciem soli kuchennej w postaci dodanej do potraw lub obecnej w pokarmach. Do hiponatremii prowadzić mogą również nadmierna utrata wody w wyniku pocienia się, wymiotów, biegunek, moczówki prostej oraz nadczynność kory nadnerczy i przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek.
Niedobór sodu w organizmie występuje, gdy jego stężenie wynosi mniej niż 135 mmol/l
Do objawów hiponatremii zalicza się:
Jeżeli niedoborom sodu towarzyszy niedobór wody dochodzi do odwodnienia!
Duża podaż wody bez podaży elektrolitów w tym sodu prowadzi do tzw. zatrucia wodnego!
Niedobór sodu może wystąpić w efekcie silnego pocenia się, wymiotów, biegunki, niedoczynności kory nadnerczy, stanów obrzękowych, chorób nerek oraz podczas stosowania leków moczopędnych.
Źródła sodu: